อย่ามาสงสัย ว่าทำไมฉันไม่มีน้ำตา
อย่ามาเซ้าซี้ ถามท่าทีเมื่อเธอจะร่ำลา
ไม่ต้องลดตัวมาใส่ใจ
ก็ทิ้งกันเลยอย่าห่วงใย
อย่างหมาตัวหนึ่งที่เธออยากทิ้งไป
ก็ตัดหาง ปล่อยเอาไว้ เมื่อไม่รัก
อย่ากลัวเสียหาย ที่ใครๆ ว่าเธอมาทิ้งกัน
ว่าเธอนั้นร้าย ทิ้งฉันไปไม่ให้ความสำคัญ
แบบหมาข้างทางทั่วๆ ไป
ไม่รักมันแล้วก็ปล่อยไว้
แต่หมาตัวนึงที่ถูกคนทิ้งไป
ต่างกับฉันเธอรู้ไหม ไม่ต้องแคร์
ก็ถ้าเจ็บอย่างหมา นั้นมันยังส่งเสียงได้
เจ็บปวดก็ร้องโวยวาย โดยไม่ต้องอายใคร
แต่เจ็บอย่างฉัน ถึงมันจะบอบช้ำ
จะโดนทิ้งโดนทำต้องทนให้ไหว
ทิ้งได้ไม่เป็นไร ฉันจะไม่คร่ำครวญ
แบบหมาข้างทางทั่วๆ ไป
ไม่รักมันแล้วก็ปล่อยไว้
แต่หมาตัวนึงที่ถูกคนทิ้งไป
ต่างกับฉันเธอรู้ไหม ไม่ต้องแคร์
ก็ถ้าเจ็บอย่างหมา นั้นมันยังส่งเสียงได้
เจ็บปวดก็ร้องโวยวาย โดยไม่ต้องอายใคร
แต่เจ็บอย่างฉัน ถึงมันจะบอบช้ำ
จะโดนทิ้งโดนทำต้องทนให้ไหว
ทิ้งได้ไม่เป็นไร ฉันจะไม่คร่ำครวญ
ก็ถ้าเจ็บอย่างหมา นั้นมันยังส่งเสียงได้
เจ็บปวดก็ร้องโวยวาย โดยไม่ต้องอายใคร
แต่เจ็บอย่างฉัน ถึงมันจะบอบช้ำ
จะโดนทิ้งโดนทำต้องทนให้ไหว
รู้ไว้ไม่เป็นไร
แต่ถ้าเจ็บอย่างหมา นั้นมันยังส่งเสียงได้
เจ็บปวดก็ร้องโวยวาย โดยไม่ต้องอายใคร
แต่เจ็บอย่างฉัน ถึงมันจะบอบช้ำ
จะโดนทิ้งโดนทำต้องทนให้ไหว
ทิ้งได้ไม่เป็นไร ทิ้งเลยไม่เป็นไร
ฉันจะไม่คร่ำครวญ
ไปเถอะไม่ต้องห่วง